De anonieme zaaddonor – “Waarom zou ik de ouders wel helpen en de kinderen niet?”

Om het verhaal van (anonieme) zaaddonatie zo compleet mogelijk te maken, wil ik de kanten waarvan ik de mogelijkheid krijg om ze te belichten dat ook werkelijk doen. Toen ik deze blog begon wilde ik heel graag een anonieme zaaddonor interviewen. Met de vraag waarom hij er voor gekozen had om kinderen te krijgen zonder ze op te voeden. Mij leek dit onmogelijk, omdat veel anonieme zaaddonors er niet voor uit komen dat zij dit zijn geweest. Maar het onmogelijke werd mogelijk. Via stichting Donorkind ben ik in contact gekomen met een (ex)anonieme zaaddonor. Een man die ook achter het bestuur zit van stichting Donorkind, namelijk Lex van Wietingen.

Mijn vader – “Ik zou de donor bedanken”

Nu ga ik jullie de andere kant van het verhaal vertellen hoe ik ben ontstaan. De kant van mijn vader. Niet mijn biologische vader, maar van mijn opvoed-vader. Ik zeg wel dat er twee kanten zijn, maar ik besef me nu dat er drie zijn. Een van mijn moeder, van mijn opvoedvader en van mijn biologische vader. Hopen dat ik nog achter het derde en laatste stukje kom. Maar nu eerst, mijn opvoedvader. De vader die mij heeft leren fietsen. En de vader die mijn been tussen de spaken heeft gehaald, toen deze eigenwijze opdonder haar voetjes niet op de steuntjes wilde zetten. Ook al is deze vader niet altijd in mijn leven geweest, de band tussen ons bouwen we steeds beter op. Ook dankzij dit interview.

Mijn moeder – “Het vertrouwen in het fertiliteitscentrum was zo groot dat ik over veel dingen niet heb nagedacht”

Vandaag ga ik jullie een deel van mijn verhaal vertellen, het verhaal hoe ik ben ontstaan. Het verhaal dat ik ook nog niet zolang ken. Mijn verhaal begint bij het begin, wanneer mijn ouders besloten om kinderen te krijgen via Kunstmatige Inseminatie van Donorsperma (KID). Ik heb besloten om de herinneringen van mijn moeder en van mijn vader gescheiden te houden. Ik vind het namelijk bijzonder dat twee mensen hele andere dingen onthouden van dezelfde gebeurtenis.

Een plek waar donorkinderen terecht kunnen – Stichting Donorkind

Na de feiten en/of fabels wilde ik mij meer verdiepen in stichting Donorkind. Want heel eerlijk gezegd had ik nog nooit van deze stichting gehoord en daar verbaasde ik mezelf over. Nadat ik de site van stichting Donorkind flink had onderzocht, liep ik nog steeds met een aantal vragen over de stichting rond. Daarom heb ik contact gezocht met het bestuur van de stichting. Ik had de mijn mail naar de stichting er in de ochtend verstuurd, en dezelfde dag werd ik gebeld door Lex van Wietingen, penningmeester van stichting Donorkind. Heel openhartig vertelde ik mijn verhaal en van Wietingen wilde mij graag bij mijn zoektocht helpen. Daarom heb ik hem wat meer vragen gesteld over stichting Donorkind.

Feiten en/of Fabels

Om u, en mezelf, wat meer duidelijkheid te geven over anonieme zaaddonatie, besluit ik vanaf het begin te beginnen. Dat lijkt mij wel het handigste. Bij deze een zo kort mogelijke uitleg van de geschiedenis van (anonieme) zaaddonatie.